หนังเล่าเรื่องค่อยข้างกระชับในการปูเรื่องเรื่องและ การสร้างตัวละคร พี่น้องที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้ว แน่นอนว่าหลายคนที่มีพี่น้องต้องเคยโดยเปรียบเทียบอยู่แล้ว แต่ใครจะคิดว่าการเปรียบเทียบกลับสร้างปมในใจให้พี่ผู้ดูห่วยแตก ไร้ความรับผิดชอบ ในสายตาคนอื่นได้อย่างไม่น่าเชื่อ
แต่อิทธิพลของพี่ชาย ทั้งความชอบ ความคลั่งไคล้เบสบอส การ์ตูนญี่ปุ่นก็ส่งถึงน้องสาว ความสัมพันธ์พี่น้องในเรื่องนอกจากการได้เล่นบอสบอลกับพี่ชาย ซึ่งน่าจะเป็นความทรงจำร่วมที่ดีที่สุดที่ทั้งคู่มีด้วยกัน ในตอนท้ายหนังได้เล่าไว้อย่างงดงามเมื่อปมในใจได้คลี่คลาย
ประเด็นหลัก ในเรื่องความสัมพันธ์ที่เป็นปมในใจแสดงออกชัดในบทสนทนาในร้านเหล่ากับเด็กฝึกงานซึ่งวัชพูดว่า “ไม่ได้เกลียดน้องนะ แต่กูเกลียดตัวเองเวลาอยู่กับเค้า” นี่เป็นประโยคขยายความสัมพันธ์และอธิบายความอัดอั้นในใจได้ชัดที่สุดที่เล่าความรู้สึกชองชัชอย่างตรงไปตรงมา
ความขัดแย้งภายในดูจะเป็นเหตุผลหลักของทุกการกระทำของชัช ยิ่งมีปัจจัยแวดล้อมยิ่งเป็นตัวกระตุ้นให้ความรู้สึกของพี่น้องถอยห่างออกไปทุกที จนถึงจุดแตกหักและยากที่จะสายต่อ
การเดินทางไปญี่ปุ่นของชัชเหมือนการล้างบาป ชำระล้างจิตใจที่หม่นหมองมานาน
ชัชค่อยๆลูบหัวหลายแล้วพูดว่า “เป็นพี่แล้วรักน้องให้มากๆนะ” ประโยคนี้เป็นเสมือนการปลดปล่อยความรู้สึกที่มีมาอย่างยาวนานของชัช ญาญ่าค่อยๆ มากอดไหล่เหมือนเป็นการกลับสู่ความรู้สึกในวัยเยาว์ด้วยความเป็นผู้ใหญ่
ทุกสิ่งที่ติดค้างในใจคลี่คลายไปในหน้าหนาวของปีนั้น ถือว่าเป็นภาพยนตร์อีกเรื่องที่น่าดูด้วยโครงสร้างบทที่ดี ไม่ล้นเกินไปในทางตลกแบบเรื่องอื่นๆ เป็นการกลับมาที่นี่ชื่นชมของ gdh
ภาพประกอบจาก gdh